Oldenzaal geeft hoop een gezicht – wat een avond!
Oldenzaal geeft hoop een gezicht – wat een avond!

Afgelopen donderdag 16 oktober was het zover: de grand finale van Oldenzaal voor KWF. Na weken, maanden eigenlijk, van voorbereiden, organiseren, bellen, schrijven en dromen, mochten we eindelijk samen vieren wat we met elkaar hebben neergezet. En wát een avond het is geworden — één die wij, Ellis en Gerard, nooit meer zullen vergeten.
In de sfeervolle zaal van Kothman Oldenzaal verzamelden zich ruim 200 gasten: onze partners, sponsoren, vrienden, familie en vele Oldenzalers die zich op hun eigen manier verbonden voelden met dit doel. Vanaf het moment dat de deuren opengingen, hing er een bijzondere energie in de lucht. Warmte, saamhorigheid, trots — precies dat waar dit initiatief ooit mee begon.
De avond startte met indrukwekkende bijdragen van onze sprekers. Huisarts Frank Greeven nam ons mee in zijn ervaringen vanuit de zorg, eerlijk, oprecht en met het hart op de juiste plek. Daarna sprak MDL-arts en oud-Oldenzaler Marcel Spanier, die met zijn verhaal over het belang van bewustwording en preventie liet zien hoe belangrijk het werk van KWF is — van mond tot kont, zoals hij het zelf mooi zei.
En toen... werd het tijd om de stoelen aan de kant te schuiven. Ons eigen Oldenzaalse zangtalent Boukje zette samen met Lange Frans de zaal in vuur en vlam met een reeks prachtige nummers. Het absolute hoogtepunt was hun gezamenlijke uitvoering van “Spiegelbeeld” — een kippenvelmoment voor velen in de zaal. Muziek, emotie en verbinding kwamen hier op een bijzondere manier samen.
Na de optredens maakte Milo Berlijn zijn opwachting. Op zijn eigen humoristische, energieke en ontwapenende manier nam hij ons mee in de wereld van gastvrijheid en etiquette. Tussendoor klonk er gelach, werd er geproost en genoten we met elkaar van de hapjes, drankjes en de gezellige sfeer.
En toen brak het moment van de waarheid aan: de loterij, de veiling en uiteindelijk de bekendmaking van het totaalbedrag. De spanning was om te snijden. We wisten dat het goed ging, maar zó goed? Ons streefbedrag was €20.000,— en in ons achterhoofd durfden we voorzichtig te hopen op iets meer.
Toen wij de cheque ontvingen en het bedrag zagen, wisten we even niet wat we moesten zeggen. €43.971,00.
drieënveertig duizend negenhonderdeenenzeventig euro. Voor het KWF. Voor onderzoek. Voor hoop.
Onder luid applaus en met tranen in de ogen maakten we het bedrag bekend. Het dak ging eraf, en wij konden alleen maar denken: Oldenzaal, wat ben je toch bijzonder.
Samen hebben we laten zien wat verbondenheid betekent. Dat we met elkaar een vuist kunnen maken tegen kanker. Dat geven, delen en er zijn voor elkaar echt het verschil maakt.
De volgende ochtend ontvingen we nog een persoonlijke e-mail van onze burgemeester met een warme felicitatie en woorden van dank namens de gemeente. Dat raakte ons opnieuw diep. Zulke gebaren maken duidelijk dat dit niet zomaar een avond was, maar een beweging — van en voor Oldenzaal.
De komende dagen nemen we even rust. Alles mag landen. De adrenaline mag zakken. En eerlijk is eerlijk — er wachten ook nog persoonlijke spanningen, want komende week krijg ik zelf de uitslagen van mijn scans. Daar ligt nu onze focus.
Maar wat blijft, is dankbaarheid.
Voor iedereen die heeft geholpen, gegeven, gedoneerd, gekocht, gezongen, gelachen, gehuild of gewoon aanwezig was.
Oldenzaal heeft hoop een gezicht gegeven.
Dank jullie wel,
Ellis & Gerard van Gulijk
Namens Oldenzaal voor KWF
“Samen geven we hoop een gezicht.” 💙🧡










