Wat een vuurwerk
Wat een vuurwerk

Wat was het een vuurwerk afgelopen week. Emotioneel, indrukwekkend, overweldigend. De grand finale van Oldenzaal voor KWF bij Kothman — wat een avond vol warmte, muziek, verbinding en liefde. Vier maanden lang hebben we samen met Oldenzaal en de hele omgeving gestreden tegen kanker. Vier maanden van acties, plannen, bellen, organiseren, lachen en soms ook een traan. Alles met één doel: samen iets goeds doen. Samen proberen de wereld een beetje beter te maken. Met misschien, ooit, iets minder kanker. Hoe mooi zou dat zijn?
En toen kwam die donderdagavond. Ruim tweehonderd mensen in de zaal, allemaal met hetzelfde hart: een warm hart. Huisarts Frank Greeven en MDL-arts Marcel Spanier deelden hun indrukwekkende verhalen, Boukje en Lange Franszongen Spiegelbeeld — kippenvel in de zaal — en Milo Berlijn liet ons lachen én nadenken over gastvrijheid en het leven zelf. Daarna de veiling, de loterij, en toen… dat magische moment.
Het applaus verstomde, de spanning was te snijden. Op het scherm verscheen het bedrag: €43.971,-.
Ik weet nog dat ik naar Gerard keek — even sprakeloos. De ontlading, de tranen, de trots.
Wat een waanzinnige prestatie. Wat een bewijs van saamhorigheid. Bedankt, lieve vrienden, familie, vrijwilligers, sponsoren, ondernemers, Oldenzaal… en iedereen die ik misschien vergeet te noemen. Jullie hebben laten zien wat er mogelijk is als een stad haar hart openzet.
Maar eerlijk is eerlijk: achter de glimlach van die avond speelde bij mij ook iets anders. De spanning van de uitslagen. Donderdag 23 oktober moesten we naar Groningen voor controle.
Dinsdag dacht ik nog: laat ik even bellen, misschien kunnen we het telefonisch doen. En ja, dat kon. “Dat is vast een goed teken,” zei ik tegen mezelf.
En toen kwam die donderdag. 16.00 uur, telefoon op luidspreker, hand van Gerard in de mijne.
De arts klonk rustig en gaf aan dat er nog een MRI scan moet volgt.. En ja, dat is spannend maar we zijn vol vertrouwen, met de blik vooruit.
Want kijkend naar alles wat we hebben bereikt, durf ik met volle overtuiging te zeggen:
Samen geven we hoop een gezicht









